Jeff
credit to the original author
Chapter 13:
Pagbabalik.
“thanks tol, buti di ka napano”
tinatapik pa ni Kris ang balikat ni
Derek. Nasa pulisya ang lahat at
balak
ng pulisyang ipa DSWD ang binata
dahil nasa edad disi syete pa lang ito.
Wala namang nagawa si Keith lalo ng
dumating ang umiiyak na si Charity.
Pinakita din ni Kris ang cellphone ng
kapatid,sapat na ebidensya para
umamin ang binata.
Pauwi na ang lahat, tahimik lang si
Derek. Iniisip nya ang Finals, ngayon
ang Game 2 at nabalitaan nya kay
Kris
na talo muli ang Margaret.
Alam nyang binigo nya sila Lemuel
pero mas mahalaga si Charity kaya
sya ang pinili nya.
Sa pag balagtas ng daan nila ay
napadaan sila sa isang kumpol ng
manlalaro na nagbabasketball.
Napatitig si Derek ng matagal sa gawi
ng mga naglalaro, agad namang
napansin ni Charity at Kris ang binata.
Mukhang namimiss nito ang
basketball.
“tol. Uuwi ako bukas ng Maynila, baka
gusto mong sumama,kahit manuod
lang” yaya ni Kris.
Napasinghap si Derek.
“ikaw na lang tol, di pa ko handang
humarap sa mga kateam ko” sagot ni
Derek.
Naguilty si Charity, alam nyang mali
ang ginawa nya,dapat naghintay sya
sa
nobyo.
“pano ang pangarap mo tol” ika ni
Kris.
“baka saka na yun tol,mas mahalaga
yung inasikaso ko ngaun e” sagot ni
Derek at tumingin kay
Charity,napayuko ang dalaga.
Saglit at tumitig si Cha kay Kurt,
tumango lang ito, sumang ayon sa
alam nyang sinasabi ng mata ng
dalaga. Handa syang pakawalan ni
Kurt,para lumigaya sya sa piling ni
Derek.
Nakauwi na sila at nun pa lang
nagkasolohan si Kurt at Charity.
“im sorry kung nasira ko relasyon
nyo” sabi ni Kurt. Di lang nagsasalita
si Charity,pero nasasaktan sya dahil.
kelangang mag give up ni Kurt.
Isang halik ang binitawan nya bago
nagpaalam sa dalaga. Magpapakalayo
daw muna sya para makaiwas at
makalimot.
Ngumiti lang si Charity,
isang mahigpit na yakap at hinayaan
na nyang bumitaw ang binata.
Tumalikod ito sa dalaga at sa
pagtalikod ni Charity ay alam nyang
haharapin nya na si Derek.
Tahimik lang sa kwarto nya si Derek,
iniisip ang mga nangyari, sinakripisyo
nya ang pangarap para makauwi at
ipagtanggol ang minamahal. Pero
wala na si Cha, para san pa’t nandito
pa sya. Kasalanan din nya ang lahat,
pinaubaya nya sa ibang lalaki ang
obligasyong bantayan ang babae,
ngayo’y handa na sya, uuwi sya sa
Papa
nya,magsisimula ng bagong buhay.
Simple at tahimik.
Sa labas ay naghihintay si Kris,ang
best friend nya.
“naks, buti naman tol napapayag din
kita umuwi ng Maynila” ika ni Kris.
Pansin nyang walang imik si Derek
kaya tinapik nya ang balikat nito.
“tol, wag mo ng isipin ang nangyari,
magsimula ka ulit” ika ni Kris,ngumiti
sya kay Derek at napangiti na din ang
binata.
Paalis na sila ng bahay ng pagharap
nila ay lumantad sa harap nila ang
humihingal na dalaga.
“lalayasan mo na naman ako”
humihingal na sabi ni
Charity,nakatitig sya kay Derek.
Gulat naman ang binata.
“matapos mo akong iwan nun,
matapos maging miserable
highschool
life ko, iiwan mo ako ulit?” tumulo
ang luha ng dalaga. Naawa naman si
Derek. Katahimikan.
Agad napatawa si Derek sa
kadramahan ni Cha,maya maya’y
tumawa na din si Charity kahit may
luha, sumunod na tumawa si Kris.
Agad namang nagyakapap ang
dalawa,mahigpit. Namiss nila ang isa’t
isa. Masarap, masaya, mahal na
mahal
nila ang isa’t isa.
“di na ko aalis” ika ni Derek.
“pano ang NBA?” tanong ni Cha.
“balewala ang pangarap ko kung
wala
ang babaeng pag aalayan ko nun”
napangiti sa kilig si Charity. Unti unti
nagtitigan sila. Lumapit ang labi sa
isa’t isa ngunit naramdaman ng
binata
na tinapik sya ni Kris.
“i think this is not the best time to do
that” nakangising awat ni Kris at
tinuro ang pamilya ni Derek na
nakatingin sa kanila.
Agad naman silang nagtawanan, nag
blush an mukha ni Charity, tinitigan
sya ni Derek, napakaganda talaga
nya,sa lahat ng babaeng dumaan sa
buhay nya, si Charity lang ang nag
iisang numakaw ng puso ng Hari ng
Basketball. And He’s happy of
everything He got and swear that He
won’t waste dis second
chance.”sumama ka na lang Cha,
manuod tayo ng laro sa Manila” ika
ng
Kuya ng dalaga.
“ha, eh, di pa ko nagpapalit ng damit.”
pagtanggi ni Charity.
“uwi muna tayo sa bahay,para naman
memorable ang lahat, masaya na
kayo pero dapat, kontento kayo sa
lahat” ika ni Kris.
Naintindihan naman ni Charity
ito,ngumiti sya kay Derek, umuwi sila
sa bahay nila at nag gayak ang
dalaga
para panuorin ang game 3,4,5,6 at 7
ng Finals sa pagitan ng Margaret na
paaralan ni Derek at Phoenix kung
saan nag aaral ang Kuya Kris nya.
Malungkot na umuwi sa bahay ng
binata si Kurt, agad nyang kinuha ang
tirang alak sa ref. Masamang masama
ang pakiramdam at loob nya. Mahal
nya si Charity,pero hindi nya inisip na
nakasira sya ng relasyon sa dalawang
tao.
Wala ang mama at papa ni Kurt.
Nagkulong sya ng kwarto habang
tumutungga ng alak. Malakas ang
sound sa kwarto nya. Punung puno
ng malungkot na emosyon ang
kwarto,kasabay ng pagpatak ng luha
nya ay ang salitang “paalam Cha”.