INTERSPECIES 8

Lumiwanag ang mga mata ni Diane at uminit ang katawan nito.

Niyakap ni Shaddy si Diane.

Shaddy: Dang!!!

(Vvvvvvvt)

Nakarecieve na ng signal ang phone ni Shaddy. Kaya agad agad niyang sinend nag mga videos at pictures kay Renz.

Nadetect naman agad nila Renz kung nasaan si Shaddy.

Renz: Sir! Contact restored. Nagsend si Shaddy ng mga videos at pictures ng mga kaganapan doon.

Dexter: Patingin ako.

Renz: Hindi ko akalaing may ganyang karumaldumal na pangyayari sa isang lugar.

Dexter: Iligtas natin si Shaddy, ganoon din ang iba pa.

Renz: Malapit lang si Shaddy rito. Nadetect siya ng radar.

Dexter: Halika na, bago pa may mangyaring masama sa kanila.

Title: INTERSPECIES

Chapter 8: The Corneos still Exist

Pumasok sila Dexter at Renz sa loob ng kagubatan ngunit hindi na nila nagawang makapagpatuloy paglakad dahil nahulog sila sa patibong na malapit sa kweba.

Dinala sila Dexter at Renz sa loob ng kweba. Pagpasok sa kweba ay nawalan ng malay si Dexter.

Renz: Sir! Gumising ka, sir! Anong ginawa niyo sa kanya!

Hindi makalaban si Renz dahil siya balot balot ng sapot.

Maya maya pa ay tinakpan na ng taong gagamba ang bunganga ni Renz.

<< 45 years ago <<

Milo: Nay, bakit nila pinapatay ang mga kagaya niyo?

Lolita: Dahil mga halimaw raw kami. Dahil lang sa isang pagkakamali ng katulad ko ay itinurong na kaming masama.

Milo: Hanggang kailan tayo magtatago?

Lolita: Kami lang ang magtatago, anak.

Karen: Nay, iiwan natin si Milo rito? Delikado po rito, nay.

Milo: Nay, sasama po ako sa inyo.

Lolita: Hindi maaari, anak. Isa kang tao. Kapag isinama ka namin, lalo kaming mapapasama sa paningin nila.

Karen: Pero nay…

Lolita: Melissa, mauna na kayo ni Karen.

Melissa: Halika na, Karen.

Karen: Nay!

Iginapos ni Lolita ang bata sa puno at tumalikod para umiyak.

Mga tao: Ayun! May isa pa roon!!!

Nang marinig ni Lolita ang mga boses ng mga tao, dali dali siyang tumakbo at humabol sa mga kasama niya.

Ang mga Corneo ay patuloy na hinabol ng mga tao hanggang sa marami na ang mapatay.

Nabaril si Lolita sa likod kaya ito ay nadapa.

Karen: Naaaay!!!!

Iniabot ni Lolita ang isang panyo kay Karen at binilinan.

>>End of Flashback<<

> Kinabukasan <

Maagang umalis si Michael sa kweba para bumalik sa kanilang tahanan.

Nakaupos si Karen sa kanyang kwarto habang pinagmamasdan ang litrato ng kanyang nanay Lolita at hinihimas ang kwintas na ibinigay nito.

Sandra: Madam! Nakawala ang babaeng bihag.

Karen: Hayaan niyo siya. Hindi yun makakalayo sa lugar na ito.

Meann: Madam, may dalawa tayong bihag ngayon. Dalawang lalaki. Nakuha rin po sa kanya ang kwintas na ito. Katulad po siya ng kwintas niyo.

Karen: Nasaan ang may-ari nito?

Meann: Naroon po at wala pa ring malay.

Pinuntahan ni Karen ang may ari ng kwintas at siya ay umiyak sa harapan nito.

Karen: Iwan niyo muna ako.

Meann: Masusunod po.

Pag alis nila Meann…

Karen: Milo, kapatid ko. Mabuti ay buhay ka.

Inilapat ni Karen ang kanyang pisngi sa dibdib ni Milo.

Maya maya pa ay…

Dexter: Hmmm? Nasaan ako? I…isang Corneo?

Karen: Milo. Gising ka na.

Dexter: S…sino ka?

Karen: Ako si Karen, ang ate mo.

Dexter: Nananaginip ba ako?

Karen: Hindi, Milo. Totoo ang lahat ng ito.

Umiyak si Dexter o si Milo dahil sa kanyang nakikita.

Dexter: Buhay ka pa pala, ate Karen. Nasaan sila nanay?

Karen: Pinatay silang lahat ng mga tao.

Dexter: Tao? Nasaan si Renz?

Karen: Nakakulong siya ngayon.

Dexter: Ate, wag niyo siyang sasaktan. Please. Mabuting tao si Renz. Nasaan si Shaddy? Siya yung babaeng sumunod kay Michael.

Karen: Huwag kang mag-alala, kapatid ko. Hindi ko sasaktan ang kaibigan mo. Tungkol naman sa babaeng yun, nakatakas siya kagabi.

Dexter: Ate, bakit mo ginagawa ang lahat ng ito?

Karen: Ang alin, Milo?

Dexter: Bakit mo kinukuha ang mga tao?

Karen: Ito ang tanging paraan para mapreserba ang aming lahi. Marami sa aming lahi ay kailanman hindi na makikita. Pero itong mga natitira ay kailangan naming paramihin. Itinigil na namin ang pagkuha sa mga tao dahil nakita na namin ang katulad kong Corneo Elasti.

Dexter: Sino siya?

Karen: Si Michael.

Dexter: Eh paano itong mga babaeng ito?

Karen: Pakakawalan namin sila kapag napaamo namin sila. Para paglabas nila rito, magiging katuwang namin sila sa muli naming pagbabalik sa inyong mundo.

Dexter: Mag uumpisa ka ng digmaan?

Karen: Hindi, Milo. Gusto lang naming maibalik ang dating samahan ng mga Corneo at mga tao.

Dexter: Ate, pakawalan mo na sila. Humanap na rin kayo ng bago niyong lungga. Dahil may mga nakasunod na sa aming mga pulis.

Karen: Bakit ngayon mo lang sinabi?

Agad inutusan ni Karen ang lahat ng Corneo na maghanda sa paglipat ng lungga.

Hinalikan ni Karen si Dexter sa pisngi at nagpaalam.

Karen: Masaya akong nakita kitang muli, kapatid ko. Tulungan mo kaming maibalik ang relasyon ng mga Corneo at mga tao.

Dexter: Oo, ate. Tutulungan ko kayo. Sige na, ate. Baka maabutan pa kayo.

Karen: Hanggang sa muli, kapatid ko. Mahal na mahal kita.

Dexter: Mahal na mahal din kita, ate.

—Sa bahay nila Michael—

Michael: Kumusta ka, ma? Hindi na ako nakauwi kagabi. Delikado na sa daan.

Donna: Ayos lang, anak. Ang mahalaga ay ligtas ka. Saka umuwi naman ang ate mo kagabi.

Micaela: Nasaan ka kagabi? Nang chichix ka na, ano?

Michael: Hindi, ate. Naglaro lang kami ng computer games. Tapos tamang gawa ng assignment.

Donna: Napakasipag naman ng mga anak ko.

Micaela: Wag kang maniwala jan.

Michael: Nag almusal na po ba kayo, ma?

Donna: Hindi pa nga, anak.

Micaela: Nakaluto na ako, Kel. Ihain mo na lang sa lamesa at ako ay maliligo muna. Magtimpla ka na rin ng tea.

Michael: Okay, ate.

Pag-alis ni Micaela sa sala ay hinalikan agad ni Michael ang kanyang nanay Donna sa labi nito.

Donna: Namiss kita, anak.

Naghanda na nga ng makakain si Michael.

After kumain ay nagpaalam si Donna na pupunta muna sa kanyang kaibigan.

Pag-alis ni Donna, agad hinila ni Micaela ang kanyang kapatid na si Michael sa kanyang kwarto.

Pagpasok sa kwarto, agad naghubad si Micaela.

Michael: Ate?

Micaela: Tumahimik ka! Bilisan mo.

Michael: Anong gagawin ko?

Micaela: Ipasok mo yang burat mo. Bilisan mo!

Habang kumakain si Micaela ay hindi na ito mapakali dahil sa sobrang kalibugan. Nilagyan ni Michael ng kanyang tamod ang tea ng kanyang ate kaya ito nalibugan.

Sinunggaban ni Michael ang pekpek ng kanyang ate Mica. Nilasap nito kailaliman at ang mani nito.

HHHHHMMM….OOOHHHH….

UUUUGGHHHHH…UUUGHHHH…

Sarap na sarap si Micaela sa ginagawa ng kanyang kapatid.

HHHHMMMM…HHHHMMMM…

KEEEEEELLLL….AAAAGHHHHH….AAAAGHHH…

Dahil sa sobrang kalibugan na nararamdaman ni Micaela, halos hindi na niya alam kung saan ibabaling ang kanyang ulo.

OOOOUUUMMMM…KEEEEEELLLL…AAAAGGHHHHH

Namimilipit na sa sarap si Micaela, kaya naman…

HHHHHHHHNNNNGGGG….

Nilabasan na si Micaela ngunit puno parin siya ng libog.

Micaela: Ipasok mo na yan, Michael!!!

Ipinasok ni Michael ang kanyang burat sa puke ng kanyang kapatid at binayo ito.

UUUGGHHHH….UUUGHHHHH…OOOHHHH…

Maraming beses nang nagtatalik ang magkapatid.

SIGE PA…KEEELLLL… NAPAKASARAP

OOOOHHHH…AAAAGGHHH

Nag-umpisa ang kanilang pagtatalik noong sila ay kapwa nag-aaral sa high school.

HHHHMMM…OOOOUUUMMMM…

Dahil may pagkamalandi si Micaela, naakit siya ng maigi sa laki at haba ng burat ng kanyang kapatid.

KEEEL…AAAGHHHHHHH….OOOHHHH…

Sa tuwing bumabaon ng sagad ang burat ni Michael, napapaliyad ang kanyang ate dahil sa kakaibang sensasyon na nararamdaman.

HHHHHHMMMMM…..HHHHHMMM…

Kagat labi ring umuungol si Micaela sa bawat pagbayo ng kanyang kapatid.

OOOOOOHHHHH….KEEEEELLLL….AYAAAN NAAAAHHHH..

AAAAAAGGGHHHH…HHHHHHHHNNNNGGGG!!!!

Nagpatuloy pa sa pagtatalik ang magkapatid.

–Sa kweba—

Nang makaalis na sila Karen at ang ibang Corneo, nagdatingan na ang mga pulis.

Officer 1: Sir! Ano pong nangyari? Nasaktan po ba kayo?

Dexter: Okay lang ako, kalagan niyo yang mga yan.

Shaddy: Sir! Narinig ko po ang lahat.

Tinakpan ni Dexter ang bunganga ni Shaddy.

Dexter: Shhhh!!!

Shaddy: Wag kayong mag alala, sir. Wala akong balak na ilaglag kayo.

Dexter: Kalagan mo si Renz.

Shaddy: Magkwentuhan tayo minsan, sir.

Dexter: Sige, Shaddy.

Renz: Kumusta ka? May nangyari ba sayong masama? Sinaktan ka ba nila?

Shaddy: Ano ka ba? OA mo naman. Okay lang ako.

Renz: Si sir Dex?

Dexter: Okay lang ako, Renz. Halika na at magpahinga. Ang mahalaga ay nailigtas natin ang mga kababaihang ito. Saka buhay na buhay itong si Shaddy.

Shaddy: Ikalma mo na ang puso mo. May kailangan pa tayong pag-usapan.

Itutuloy…