Book Cover
in , , , ,

Cutiegirl Josie – 2

Matapos kong kunin ang cellphone number ni Josie ay agad ko itong tinext at nagsabing ito nga pala number ko save mo n lang din. Maya maya ay tumunog ang cellphone ko st agad kong tinignan kung sino ang nagmessage sa kin, walang duda at tama ang hinala ko at si Josie nga ang nagtext, sabi nya ay kung pede daw ba siyang magtanong? Agad naman akong nagreply at sinabing pede naman basta wag lang english, hehehe. Sumagot siya at nagtanong na kung bakit ko daw ba talaga kinuha ang number niya? Diretsahan ko siyang sinagot na hindi pa ba obvious kung bakit? Ang totoo gusto kita Josie, matagal na hindi ko nga lang alam kung paano ko sasabihin sayo at ngayon lang ako nakakuha ng tiyempo para makausap ka at mahingi ang number mo para makatext at makausap ka palagi. Medyo napatagal ang reply niya at ng tumunog ang cellphone ko ay binasa ko ang message niya, ha! Seryoso ka? Parang nanay mo na ako, malaki ang agwat ng edad natin, tatlo na ang anak ko at kaibigan mo pa ang panganay kong anak hindi ba? Sinagot ko agad siya na, bakit masama bang magkagusto sa mas may edad sau? Numero lang ang edad at hindi naman importante ang edad sa taong nagmamahalan, at isa pa hindi naman halata sa itsura mo kung ilang taon ka na ngayon, mas bata ka pa ngang tignan kesa sa mga dalaga dito sa lugar natin. Sumagot siya na, hahaha mukhang sanay na sanay mangbola ah, ano naman ang nakita mo sa akin at nagustuhan mo ako? Tinatanong mo pa talaga? Parang hindi ka naman humaharap sa salamin sa tanong mong yan sa akin, maganda ka, seksi, makinis, malaman pa, hehehe so ano pa ba hahanapin ng isang lalaki sayo? Kaya nga lahat halos ng mga kalalakihan dito sa lugar natin napapatanga sayo pag dumadaan ka sa harapan nila, kahit ako lagi kitang tinititigan pag dumadaan ka sa harap ng bahay namin pag dumadaan ka, sagot ko. Alam ko naman ang mga tingin ng mga lalaki sa akin, isa lang naman ang habol ninyong mga lalaki sa aming mga babae, kahit ikaw lagi kitang nakikita na kung makatingin ka sa akin ay parang hinihubaran mo na ako, sagot naman ni Josie. Hahaha, hindi lang kita hinuhubaran sa mga titig ko sayo may mas matindi pa dun, sagot ko. Ha? Ano kamo? Loko ka ha, umayos ka lang ha. Sagot ni Josie. Hahaha, sikretong malupit, walang clue. Sagot ko. Hmmm ok sinabi mo eh, sagot ni Josie. Mula noon ay medyo naging madalas ang pag-uusap namin sa text, anytime naman pede akong magtext sa kanya dahil wala naman ang asawa nito dahil matagal na nga silang hiwalay. Kulitan sa text na minsan ay nauuwi sa mga medyo may kaberdahang usapan, game naman si Josie sa ganung usapan dahil iniisip niyang biruan lang naman ang lahat, pero sa akin ay hindi biro lang ang lahat. Itutuloy….

Report

What do you think?

6 Points
Upvote

Written by Rhaine

One Comment

Leave a Reply

Leave a Reply