nica_tk
DISCLAIMER ‼️‼️
This story is a work of fiction.
The following names, characters and events used in the story is created within the author’s imagination and do not portray anything on the real world. Any resemblance on the events and activities are purely coincidental. THIS IS PURE FICTION, DON’T TAKE IT SERIOUS!! IF YOU CAN’T READ INCEST STORY, DON’T READ IT!! TO THOSE WHO WANTS TO READ IT. READ AT YOUR OWN RISK!!!
Also, the following pictures or videos to be used in the story are not mine. Credits will be given on the rightful owner.
Please do not copy my work! SHAME ON YOU!!
💜💚💜💚💜💚💜💚💜💚💜💚💜💚💜💚💜
Camille’s POV
akala ko okay na ang lahat dahil masaya na kami sa kung anong relasyong meron kami. totoo pala yung kasabihan na lahat may hangganan.
Isang buwan ang nakalipas nag simulang mag bago ang pakikitungo saakin ni Daddy. hindi ko alam kong anong nangyare, basta after 1 week since yung last time na nag make love kami, hindi na yun na sundan pa. yun na ang huling pagtatalik namin.
I tried many times to reach him. it’s either he’s busy, or nag b-busy bisihan lang siya. I’m not numb, para hindi mahalata ang mga kinikilos niya. he’s tottaly ignoring me. and it’s killing me.
I missed him so bad, I miss his touch, his kisses, his hug. I miss everything he did everytime when his with me. ayaw ko mag overthink pero parang wala na yung mga pangakong binitawan namin sa isa-t isa.
I just want to be loved, mahirap bang ibigay yun? did he really love me? or maybe he just feels lust for me. hindi ko maiwasang maluha, parang ngayon lang nag si-sink in sakin ang lahat.
why did I let myself has a forbidden Love with my own father? I knew it was wrong, but I continued anyway. masyado akong nagpadala, sa bugso ng damdamin. I’m not complaining tho, ang sakit lang na parang after ng lahat ng nangyare saamin ay iniwan niya ako sa ere.
lalo pang nalaman ko na I’m 1 month pregnant, maraming pagkakataon na gusto ko siyang kausapin at ipaalam ang kalagayan ko. pero sa tuwing susubukan ko siyang lapitan ay lumalayo na agad siya.
kagaya ngayon, inaabangan ko ang pag-uwi niya. kakatapos ko lang mag luto ng pagkain, at hinihintay ko ang pag dating niya.
ilang minuto ang nakalipas ng dumating ito. rinig ko ang pag patay ng makina ng sasakyan at agad ko itong sinalubong sa may sala.
” Hi love Good evening, nagluto ako ng dinner Let’s eat.” masayang bati ko sakanya. akmang hahalikan ko siya sa labi,ngunit inilag niya ang kanyang muka. I felt pang on my chest.
nagpanggap nalang ako na okay lang, dahil baka pagod lang sa trabaho intindihin ko nalang.
“halika mahal, ipaghahain kita kain tayo. hinihintay talaga kita eh. para sabay tayong kumain.” muli akong ngumiti , kahit pa tutulo na ang mga luha ko sa mata.
“I’m not hungry, pwede kanang kumain. I just need to rest. nga pala sa dati kong room ako matutulog marami kasi akong tatapusin na gawain.” walang emosyong sambit niya.
“ah‐h gan–nun ba oka–ay.” nauutal na saad ko, halos pumiyok na ang boses ko. bago pa ako makapag salita ay iniwan na ako nitong mag-isa sa sala. doon na nagsimulang mag bagsakan ang mga luha ko.
I want to hug and kiss him, sobrang miss na miss ko na siya. what did i do wrong, for him to treat me like this? i do everything I gave him all of myself, and I loved him faithfully.
I did my best, but I guess my best wasn’t good enough. isn’t everything I did for him wasn’t enough? saan ako nag kulang? hindi ko mapigilang mapahikbi. napaupo nalang ako sa may lamesa at nag simulang kumain.
ngunit makailang subo palang ay nawalan na ako ng gana. I just drink milk at lumipat na sa kwarto namin.
pag pasok ko sa kwarto sobrang tahimik, nakakapanibago. 1 month nang ganito ang sitwasyon namin peron bakit hindi parin ako nasasanay? ang sakit sakit na parang binalewala na niya ako.
may iba na ba? tinotoo niya na ba ang relasyon nila ni Amelia? kung wala na pala siyang nararamdaman sakin bakit hindi niya sabihin? para hindi ako mag mukang tanga.
dali dali akong nag shower, at nag bihis. pagkatapos ay humiga na ako sa kama. muling umagos ang luha ko ng maamoy ko ang pabango ni Daddy sa higaan. naiwan ang kanyang mga amoy dito. parang bumalik nanaman kami sa dati.
mas mabuti pa yung dati, yung hindi pa kami umamin sa isa’t isa. sana maayos pa ang relasyon bilang mag-ama. sana nag stay nalang kami sa kung ano talaga relasyon namin. yun ay bilang anak at Ama na lamang.
hindi sana ako umaasa para hindi ako nasasaktan ngayon. hanggang sa nakatulugan ko nalang ang pag iyak.
KINABUKASAN
Camille’s POV
maaga akong gumising upang magluto ng almusal namin ni Daddy. para makausap ko rin siya nang masinsinan. at para din sabihin sakanta na magiging Daddy na siya.
after ko mag luto ng almusal, ay agad akong nag hain sa lamesa dahil siguradong pababa na iyon. ilang minuto lang ang nakalipas ng makarinig ako ng yabag, pababa ng hagdan.
muli akong tumayo para salubungin ito ng yakap at halik.
“Good morning mahal.” masayang bati ko sakanya. akmang yayakap ako sakanya ng muli siyang umilag at lagpasan lang ako.
“morning.” walang emosyong usal niya sabay hila ng upuan at umupo sa harap ng hapag. I bit my lower lips to surpressed from sobbing.
I really don’t know what to feel anymore. his cold treatment, killing me inside.
“Kamusta tulog mo? natapos mo ba ang ginagawa mo?.” hindi siya sumagot nag salin lang siya ng pagkain at nag simula ng kumain.
I feel like he doesn’t really care about me anymore. He didn’t even look at me. he just keeps eating.
nagsalin ako ng pagkain sa plato ko, pero halos hindi ko magalaw. I felt the lump in my throat. I feel like my tears are about to fall. I just bowed my head, and didn’t even look at him.
“Aalis na ako, baka hindi ako umuwi.” pagkasabi niya nun ay umalis na siya. walang yakap, walang pag halik.
at muli ako nanaman mag-isa sa bahay. hindi ko na mapigilang mapaiyak. ang sakit sakit, yung hindi ko alam kung saan ako nagkulang at kung saan ako nag kamali.
what did I do to deserve this? all I did was to love him. napahagulgol nalang ako sa sobrang sakit na nararamdaman.
I need to eat, kahit kaunti dahil masama sakin ang magutom. lalo na at may bata na sa sinapupunan ko. i caress my womb, mumbling sorry, to my unborn child.
“Mommy’s here baby, iwanan man tayo ng Daddy mo. ako hinding hindi ka iiwan ni Mommy. mahal na mahal kita anak, hindi mo kailangang madamay sa mapait na mundo ni Mommy. gagawin ko ang lahat na mapalaki kang mabait, at mapagmahal na anak.” tinapos ko ang pagkain ko, at niligpit ang aming pinagkainan.
after ko maglinis ay umakyat ako sa taas para mag asikaso na sa pagaaral. 2 weeks nalang gra-graduate na ako. sakto after ko nalang grumaduate mag ta-take ng board exam.
pagkatapos kong maligo ay agad akong nagbihis ng uniform ko at nag simula ng pumunta sa School.
time Skip…..
Breaktime na namin kasama ko na ang mga Barkada ko. buti pa sila masasaya at walang problema sa lovelife. kasalukuyan kaming kumakain sa canteen, pero hindi ko pa rin nakakagalaw ang pagkain ko. napukaw ang atensyon ko ng nagsalita si Jennie.
Jennie: “Any Progress? he’s still avoiding you?.” tanong nito saakin. lahat sila ay napatingin saakin at hinihintay ang sagot ko.
of course they know, wala naman kaming taguan ng sekreto. isa lang ang diko masabi, ang buntis ako dahil ayaw ko ng mag-alala pa sila saakin.
“still the same, para nalang akong hangin na dumadaan sa harapan niya. ang sakit sakit, If only I had listened to your advice before, I wouldn’t have been hurt like this now.” napayuko ako, at tinignan ang singsing sa kamay ko.
ito ang singsing na binigay niya sakin, a promise ring na wala na siyang ibang mamahalin bukod saakin, a promise ring na tanda ng pagmamahal niya sakin.
Irene: ” nangyare na ang lahat, hindi na tayo pwedeng mag sisisihan ngayon. ang kailangan mong gawin ay tanggapin nalang ang katotohanan na bawal ang relasyon niyong dalawa.” malungkot na sambit ni Irene..
Jin: ” Tama si Irene baby, kailangan mong kalimutan na kong ano mang namamagitan sainyo ni tito Niccolas. at the end of the day, he’s still your father.” napaiyak na lang ako ng tuluyan. they’re right, all I need is to accept the fact na kailanman ay hindi talaga pwedeng maging kami. Our forbidden love.
Jimin: ” Bes, andito lang kami, you’re so kind and Beautiful. marami kapang mahahanap na mas better at talagang mamahalin ka ng buong buo.” what about my child? paano ko sasabihin sa kanya, na ang lahat. now lang nag sink-in sakin ang lahat, paano ang magiging relasyon niya sa Daddy niya. tatay na lolo, naiiyak ako lalo sa sitwasyong pinasok ko.
natapos at bumalik kami sa klase na hilam ang mata ko, nawalan na din ako ng gana makinig sa klase. mabuti nalang at walang gaanong ginasa kaya naman ay nakahinga ako ng maluwag.
after ng klase ay dumeretso ako sa mall, maglilibot libot nalang muna siguro. ayaw ko kasi magkasalubong ang landas namin kahit ngayong gabi lang. Pagod na pagod na akong umiyak. I need to be strong, para sa anak ko.
halos apat na oras yata akong naglibot libot, wala naman akong binili. hindi ko talaga feel, gusto ko lang malibang kahit papano. Magsasara na din ang mall, sinadya ko talagang magpagabi para hindi na kami mag pang-abot ni Daddy.
isang oras mahigit ng makarating ako sa bahay, pagpasok ko palang sa pinto ay diko alam kong bakit sobrang bilis ng tibok ng puso ko. I saw his shoes, sa may shoe rock. he’s here already.
habang paakyat ako sa hagdan, mas lalong kumabog ang dibdib ko, ang bibigat ng mga hakbang na ginawa ko. hanggang sa tumapat ako sa may pintuan ng kwarto namin. at hindi makapaniwala sa aking nakita.
[AUTHOR’S NOTE]
PLEASE CLICK THE LINK OF THE VIDEO!!
LINK: https://youtu.be/tQRO_eOS5YY
📌PAUSE TO READ!!
END OF PART 6!!
PLEASE SHARE, LIKES, AND COMMENT YOUR THOUGHTS ABOUT THE VIDEO!!
